“Wanneer stop je met herdenken? Hoe verandert ‘terugkijken’ in ‘vooruitkijken’? Wat maakt een herinnering krachtig genoeg voor de toekomst? Op 1 oktober 2020 eindigde voor Broeder Andrew de Carpentier het aardse leven. Degenen die hij achterliet, zagen een lege plek… Maar vanuit hemels perspectief is er juist een plek gevuld! En begon voor hem niet een nieuw hemels leven?

Wat duurt het lang voordat het aardse rouwen perspectief krijgt. Althans, dat is mijn ervaring. Het gemis wordt er niet minder om, maar op de één of andere manier is het verstikkende rouwen gedurende twee jaar overgegaan in acceptatie, om vervolgens in plaats van remmend juist versterkend te werken. Want wat is er ontzettend veel gebeurd in de afgelopen twee jaar! Mensen zijn doorgegaan met zijn visie. Of kunnen we beter zeggen: Gods visie?

Want zolang we beseffen dat onze hemelse Vader een plan heeft met deze wereld en met ons mensen, dan mogen we erop vertrouwen dat Hij met ons mee gaat en ons eveneens inspireert, net zoals hij dat al die jaren deed bij onze geliefde Broeder Andrew.

Soms denk ik wel eens: hoe zou Broeder Andrew reageren als hij zou zien dat afgelopen juni er 42 Dove volwassenen en 8 kinderen op kamp zijn geweest uit Jordanië, Libanon, Syrië en de Palestijnse gebieden? Ze zijn naar de plek geweest waar de profeet Elia werkte en ze hebben Bijbelverhalen gedeeld over Johannes de Doper en Jesaja. En dat allemaal bij de Dovenclub Peace Dove for the Deaf, die geleid wordt door de voormalige HLID-student Sahel, die Andrew persoonlijk pastoraal opleidde. Hij zou het fantastisch vinden!

En hoe zou hij reageren als hij Ahlam zag die de eerste gebaren opnam en in een online platform beschikbaar stelde voor toekomstige tolken en leraren Jordaanse Gebarentaal ? Zou hij verrast zijn als hij Bernadet, die eveneens jaren bij de Dovenschool HLID heeft gewerkt, opnieuw met Ahlam samen zag werken aan de verbetering van de Jordaanse Gebarentaal? Hij zou trots zijn!

Twee jaar geleden is Broeder Andrew overleden, maar zijn droom kwam verder tot bloei. Een droom, geïnspireerd door de Almachtige, uit te voeren door iedereen die probeert af te stemmen op de Boodschap van hoop zoals Broeder Andrew dat deed. Een hoop die gedeeld moet worden met iedereen in elke (gebaren)taal!

René Kolsters
Voorzitter van Stichting the Carpenter’s Son